Fizjoterapia, jako profesja medyczna, wiąże się z ryzykiem zawodowym oraz odpowiedzialnością za zdrowie pacjentów. Fizjoterapeuci, którzy prowadzą działalność gospodarczą lub podmioty lecznicze, mają obowiązek posiadania ubezpieczenia OC, które chroni ich przed roszczeniami pacjentów, jeśli dojdzie do błędów w sztuce lub zaniedbań podczas wykonywania zabiegów.
Kto musi wykupić OC dla fizjoterapeutów?
Obowiązkowe OC jest wymagane od każdego fizjoterapeuty, który prowadzi działalność leczniczą. Mowa tu zarówno o osobach prowadzących jednoosobowe praktyki fizjoterapeutyczne, jak i o większych podmiotach leczniczych, które zajmują się świadczeniem usług fizjoterapeutycznych. Każdy fizjoterapeuta posiadający własną działalność gospodarczą musi wykupić ubezpieczenie OC, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi roszczeniami wynikającymi z błędów lub zaniechań zawodowych. Warto wspomnieć, że fizjoterapeuci pracujący na etacie, zleceniu lub w ramach umów o dzieło nie mają obowiązku posiadania OC zawodowego, ale mogą zdecydować się na dobrowolne OC, które pozwala im zwiększyć swoje bezpieczeństwo finansowe w razie roszczeń ze strony pacjentów. Obowiązkowa polisa OC obejmuje odpowiedzialność za szkody osobowe wynikłe bezpośrednio z udzielania świadczeń zdrowotnych oraz działania na szkodę pacjenta.
Czym jest OC fizjoterapeuty?
Obowiązkowa polisa OC dla fizjoterapeutów jest kluczowym zabezpieczeniem, które chroni specjalistę przed finansowymi konsekwencjami błędów lub zaniedbań, jakie mogą pojawić się podczas wykonywania zabiegów. Fizjoterapeuci, pracując z pacjentami w zakresie leczenia ruchowego, terapii manualnej, kinezyterapii, masażu i innych zabiegów mających wpływ na zdrowie, biorą na siebie odpowiedzialność za bezpieczeństwo oraz poprawność realizowanych procedur. Nawet przy zachowaniu najwyższych standardów pracy, zawsze istnieje ryzyko niezamierzonych konsekwencji lub szkód zdrowotnych, które mogą wyniknąć na skutek wykonywanych działań – to właśnie te ryzyka ma na celu zniwelować obowiązkowe ubezpieczenie OC.
Zakres ochrony ubezpieczeniowej, na jaką musi się zdecydować fizjoterapeuta, jest określony w Rozporządzeniu Ministra Finansów, które nakłada obowiązek wykupienia tej polisy dla zawodów medycznych, w tym fizjoterapeutów. Obowiązek ten wynika z przepisów Ustawy o działalności leczniczej z 2011 roku i ma na celu zapewnienie pacjentom ochrony przed skutkami błędnych decyzji medycznych lub zaniechań ze strony specjalisty. Polisa OC pokrywa szkody, które mogą wystąpić na skutek udzielania świadczeń zdrowotnych, czyli bezpośredniego wykonywania zabiegów terapeutycznych. Dodatkowo, zabezpieczenie obejmuje sytuacje, w których pacjent doznałby szkody materialnej lub zdrowotnej w wyniku zaniechania – czyli nieudzielenia świadczeń, jeśli ich przeprowadzenie było zasadne lub wymagane.
Zakres ochrony obowiązkowego OC dla fizjoterapeuty
Obowiązkowe ubezpieczenie OC dla fizjoterapeuty obejmuje odpowiedzialność za szkody osobowe powstałe w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Jest to kluczowa forma zabezpieczenia zawodowego, która chroni zarówno pacjentów, jak i fizjoterapeutów przed skutkami ewentualnych błędów, które mogą wystąpić w trakcie wykonywania zabiegów. Polisa OC pokrywa szkody będące następstwem czynności terapeutycznych, które doprowadziły do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Do obszarów objętych ochroną należą m.in. zabiegi fizykoterapeutyczne, kinezyterapeutyczne, masaż czy terapia manualna. Przykłady sytuacji, które mogą skutkować roszczeniem, to przypadki, w których pacjent doznaje uszczerbku zdrowia, np. podczas wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych, które zostały źle dobrane lub przeprowadzone w sposób zwiększający ryzyko urazu.
Ubezpieczenie OC fizjoterapeuty zabezpiecza więc przed roszczeniami, które mogą wynikać z niewłaściwego lub niepełnego wykonania zabiegów. W przypadku błędów, takich jak nieodpowiednie dobranie terapii do stanu zdrowia pacjenta, fizjoterapeuta może zostać pociągnięty do odpowiedzialności, a koszty ewentualnego odszkodowania zostają pokryte w ramach ochrony ubezpieczeniowej. Polisa obowiązkowa nie obejmuje jednak wszystkich możliwych ryzyk – jej zakres ochrony jest ograniczony do szkód wynikających bezpośrednio z udzielania świadczeń zdrowotnych, nie obejmując sytuacji, które mogą być pokrywane w ramach ubezpieczeń dobrowolnych.
